De vertrekplaats van de 6e etappe is Mulhouse. In 2014 kwam de Ronde van Frankrijk voor het laatst in Mulhouse aan. Tony Martinwas de hele dag in de aanval en in de laatste 50 kilometer reed hij solo naar de dagzege. De dag erop was Mulhouse vertrekplaats van een rit met aankomst op La Planche des Belles Filles.

De op 1.148 meter piekende bergtop in de Vogezen heeft in korte tijd een stevige reputatie opgebouwd. In 2012 zat de klim voor het eerst in de Tour en nu, acht edities later, is het alweer de vierde keer dat de renners de steile flanken worden opgejaagd. In 2017 won Fabio Aru solo (16 seconden voor Daniel Martin en 20 seconden voor Chris Froome), in 2014 kwam ook Vincenzo Nibali solo aan (15 seconden voor Thibaut Pinoten 20 seconden voor Alejandro Valverde), en in 2012 bleef Chris Froome Cadel Evansen Bradley Wiggins met 2 seconden voor.

In die drie edities was La Planche des Belles Filles een klim van 5,9 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,5%. Speciaal voor de komende Ronde van Frankrijk is er nog een extra strook ongeplaveid wegdek aan vastgeplakt van ongeveer 1 kilometer. De laatste 100 meter is dan weer wel geasfalteerd en die sectie begint met een strook van 24%, de steilste van de hele klim.

Het kan niet anders of de slotklim gaat er hard in hakken. Temeer omdat de renners onderweg al flink hebben gebuffeld op Le Markstein, Grand Ballon, Col du Hundsruck, Ballon d’Alsace, Col des Croix en Col des Chevrières.

La Planche des Belles Filles functioneert per definitie als aankomst, want de weg eindigt op de top. En die naam? Volgens de legende lagen Zweedse huurlingen tijdens de Dertigjarige Oorlog aan de voet van de klim gelegerd in Plancher-les-Mines. Toen zij hun oog in 1635 lieten vallen op de vrouwen en meisjes uit de omgeving vluchtten die de berg op om aan de Zweden te ontkomen. Dat lukte uiteindelijk alleen door massaal zelfmoord te plegen